Στον λίγο χρόνο που απομένει για να αποχαιρετήσουμε το 2017 και να υποδεχτούμε το νεο και ελπιδοφόρο έτος, το 2018, εύχομαι σε όλες και όλους υγεία, αγάπη, χαρά, πνευματική και σωματική ευεξία, ισορροπία, πολλά ψυχικά αποθέματα για να αντιμετωπίσει ο καθένας μας αυτά που τον βαραίνουν και τον στενοχωρούν. Έτσι είναι άλλωστε η ζωή όπως όλοι ξέρουμε πολύ καλά...
Κουράγιο σε όσους δοκιμάζονται απο κάθε είδους αιτίες και υπομονή.
Να περάσετε όμορφα όπως ο καθενας σας περιμένει και ελπίζει!!!

MERRY CHRISTMAS AND A HAPPY NEW YEAR DEAR FRIENDS!!!

Κρηνίδες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η κωμόπολη Κρηνίδες είναι πρωτεύουσα της Ενότητας Φιλίππων του Δήμου Καβάλας, όπου βρίσκεται ο σημαντικότερος ίσως αρχαιολογικός χώρος της ανατολικής Μακεδονίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία του οικισμού των Φιλίππων αρχίζει στα 360/359 π.Χ., όταν άποικοι από τη Θάσο ιδρύουν την πρώτη πόλη, τις Κρηνίδες. Όταν στα 356 π.Χ. απειλούνται από τους Θράκες, ζητούν τη βοήθεια του Φιλίππου Β΄, ο οποίος, διαβλέποντας την οικονομική και στρατηγική σημασία της πόλης, την καταλαμβάνει, την οχυρώνει και την μετονομάζει σε (Φιλίππους).

Στα ρωμαϊκά χρόνια οι Φίλιπποι ήταν η σπουδαιότερη πόλη της Ανατολικής Μακεδονίας, χτισμένη σε πολύ στρατηγική θέση και στο μέσο μιας πλούσιας σε αγαθά περιοχής. Μετά τη μάχη των Φιλίππων (το 42 π.Χ) μετατράπηκε σε ρωμαϊκή αποικία και αποικίστηκε από τους Ρωμαίους δυο φορές. Ο πρώτος αποικισμός (deductio) έγινε, αμέσως μετά τη μάχη, με εντολή του Αντώνιου και πήραν μέρος σε αυτόν απόμαχοι του ρωμαϊκού στρατού. Ο δεύτερος αποικισμός, στον οποίο συμμετείχαν και Ιταλοί πολίτες, έγινε μετά τη ναυμαχία του Άκτιου (31 π.Χ.) με εντολή του Οκταβιανού Αυγούστου, ο οποίος θεωρείτο δεύτερος οικιστής της πόλης (μετά τον Φίλιππο Β’) και για το λόγο αυτό η αποικία έφερε στο εξής το όνομα γένους του: colonia Iulia Augusta Philippensis. Δεδομένου ότι η αποικία είχε αγροτικό κυρίως χαρακτήρα, οι Ρωμαίοι άποικοι δεν εγκαταστάθηκαν μόνο μέσα στην πόλη των Φιλίππων αλλά και στις κώμες και τις αγροτικές επαύλεις που ήταν διάσπαρτες σε όλη την έκταση του τεράστιου territorium της αποικίας, το οποίο περιλάμβανε μέσα στα όριά του το μεγαλύτερο μέρος των σημερινών νομών Δράμας και Καβάλας, καθώς κι ένα μέρος (περιοχή Παγγαίου) του νομού Σερρών.^[1]

Από τους Φιλίππους περνούσε η κύρια οδική αρτηρία της Εγνατίας οδού, η οποία μετά από πορεία 10-12 ρωμαϊκών μιλίων έφερνε στη Νεάπολη κι από κει στη Θράκη, όπως μαρτυρούν τα ρωμαϊκά Οδοιπορικά και τα μιλιάρια που βρέθηκαν ως τώρα. Στην πόλη εισερχόταν η Εγνατία από την πύλη της Αμφίπολης, περνούσε από το forum - όπου σώζεται και ένα πλακόστρωτο τμήμα της -, εξερχόταν από την πύλη της Νεάπολης και, αφού διέσχιζε ένα εκτεταμένο προάστιο, συνέχιζε την πορεία της προς νότο. Στους Φιλίππους είχε επίσης την αφετηρία του και ένας άλλος σημαντικός ρωμαϊκός δρόμος, ο οποίος οδηγούσε στις Σέρρες και στην αρχαία Ηράκλεια Σιντική (σημ. Σιδηρόκαστρο), απ’ όπου στη συνέχεια, μέσα από τα στενά του Ρούπελ, έφερνε στην αρχαία Σαρδική (σημ. Σόφια).^[2]

Πολύ σημαντική χρονολογία υπήρξε το έτος 49 ή 50 μ.Χ., όταν ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τους Φιλίππους και ίδρυσε την πρώτη Χριστιανική Εκκλησία της Ευρώπης.^[3] Το γεγονός αυτό ανέδειξε την πόλη σε μητρόπολη του Χριστιανισμού. Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους (963 με 969 μ.Χ.) ανοικοδομούνται τα τείχη της πόλης και κτίζονται οι πύργοι και το τείχος της ακρόπολης.

Αρχαιολογικές έρευνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ανασκαφική έρευνα άρχισε στους Φιλίππους στα 1914 από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Αρχαιολογική Υπηρεσία και η Αρχαιολογική Εταιρεία διενήργησαν συστηματικές ανασκαφές. Σήμερα, η Αρχαιολογική Υπηρεσία, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή συνεχίζουν την αρχαιολογική έρευνα. Τα ευρήματα των ανασκαφών εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Φιλίππων.

Αναστηλωτικές εργασίες έχουν γίνει στα περισσότερα μνημεία του αρχαιολογικού χώρου Φιλίππων. Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα στερέωσης, αναστήλωσης και ανάπλασης του αρχαίου θεάτρου Φιλίππων, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος 1994 "Ιστορικά Κτήρια και Χώροι Θεαμάτων".

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Άλμα πάνω↑ Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Έκδοση Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), σ. 78-84, 146-148
2. Άλμα πάνω↑ Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας, σ. 45-51
3. Άλμα πάνω↑ P. Pilhofer, Philippi, I. Die erste christliche Gemeinde Europas, Tuebingen 1995