Μετά από καιρό...

Η ζωή δεν είναι ούτε δεξιά ούτε αριστερή.

Η πείνα δεν είναι ούτε δεξιά ούτε αριστερή.

Τα όνειρα των ανθρώπων δεν είναι ούτε δεξιά ούτε αριστερά.

Οι προσδοκίες των ανθρώπων δεν είναι ούτε δεξιές ούτε αριστερές.

Οι ελπίδες των ανθρώπων δεν είναι ούτε δεξιές ούτε αριστερές.

Οι φιλοδοξίες των ανθρώπων δεν είναι ούτε δεξιές ούτε αριστερές.

Η χαρά δεν είναι ούτε δεξιά ούτε αριστερή.

Η λύπη δεν είναι ούτε δεξιά ούτε αριστερή.

Η υγεία δεν είναι ούτε δεξιά ούτε αριστερή.

Έλληνες πολιτικοί όλων των κομμάτων έχετε μήνυμα:

Για όλα τα παραπάνω οι πολίτες σας λένε στις δημοσκοπήσεις ότι ο κανένας  σας ανταγωνίζεται επάξια.

Δεν μας ενδιαφέρουν τα δεξιά και τα αριστερά κόμματα.

Μας ενδιαφέρει η πίστη σας στη σωτηρία αυτής της χώρας.

Μας ενδιαφέρει το ενδιαφέρον σας για την ευημερία και την πρόοδο των κατοίκων αυτής της χώρας.

Δεν μας απασχολεί η αγωνία η δική σας για την επίτευξη των επιδιώξεων των δικών σας.

Δεν μας απασχολούν τα δικά σας συμφέροντα.

Είστε διατεθειμένοι  να υπηρετήσετε τη χώρα και τους πολίτες της ή να εξακολουθείτε να μας βλέπετε ως  υπηρέτες σας και υπηκόους και τη χώρα ως λάφυρο;

Όταν μας πείσετε, ο κανένας των δημοσκοπήσεων θα υποχωρήσει είναι σίγουρο.

Εάν δεν αλλάξετε εσείς τη νοοτροπία σας και δεν σταματήσετε να συμπεριφέρεστε όπως κάνετε μέχρι σήμερα, δεν θα υπάρξει αντιστροφή του κλίματος και της διάθεσης των πολιτών προς εσάς.

Ούτε δεξιοί ούτε αριστεροί.

Έλληνες πολίτες όλοι μας με τις ίδιες αγωνίες για το παρόν και το μέλλον αυτής της ταλαίπωρης και πολυαγαπημένης χώρας, της Ελλάδας μας.

 

Μάνες που σκοτώνουν τα παιδιά τους.

Μάνες που τα γεννάνε και τα παρατάνε.

Μάνες, μάνες, μάνες…

Γυναίκες που δεν μπορούν να γίνουν μάνες.

Γυναίκες εναντίον γυναικών. ΠΑΝΤΑ.

Και ένα σύστημα αρχών και αξιών παράλληλο που πάντα θα βρίσκει λειψές τις γυναίκες.

Είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά.

Καμμιά πλευρά δεν έχει ουσιαστικά ερείσματα. Έτσι γιατί οι γυναίκες όπως λένε είναι εφτάψυχες. Δεν έχουν ανάγκη. Τα καταφέρνουν όλα μόνες τους.

Γυναίκες…

Αυτές που είναι γόνιμες κι οι άλλες οι στείρες. Έτσι τις λέμε και ας μην γινόμαστε σεμνότυφοι.

Κάθε φορά που υπάρχουν τραγικά γεγονότα σαν αυτό που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες στις οθόνες μας, με θύματα μικρά παιδιά, αρχίζει αυτό το κλαψούρισμα το πολύ μελό.

Προσωπικά, πιστεύω πως αυτό το επιχείρημα που χρησιμοποιείται ευρέως ότι οι γυναίκες που με κάποιον τρόπο κάνουν κακό στα παιδιά τους, θα έπρεπε να σκέφτονται  εκείνες που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν, ανήκει στη σφαίρα του ρομαντικού και σε αυτού του σύννεφου του πουπουλένιου που παραπέμπει στα κοριτσίστικα παραμύθια, που μιλούν  για πρίγκιπες και βασιλοπούλες που παντρεύονται, κάνουν πολλά παιδιά και είναι μόνο ευτυχισμένοι για όλη τη ζωή τους μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος.

Σκεφτείτε λίγο τη φύση μας ως ανθρώπων.

Ποιός σκέφτεται τους άλλους για οποιονδήποτε λόγο, όταν του συμβαίνουν διάφορα στη ζωή;

Όχι, πράξη που συμβαίνει και θίγει την ανθρώπινη ύπαρξη  δεν δικαιολογείται.

Δεν γίνεται όμως κάθε φορά να προβάλλεται αυτό το επιχείρημα με την προσμονή ότι υιοθετείται ως ευρέως αποδεκτό.

 

Είναι σαν να πρέπει οι πλούσιοι να μοιράζουν τα πλούτη τους γιατί είναι κρίμα οι φτωχοί να πεινάνε.

Όση ενσυναίσθηση  λείπει από την πρώτη κατηγορία, τόση και περισσότερη ενσυναίσθηση λείπει από την δεύτερη κατηγορία.

Οι άνθρωποι πάντα θα βρίσκουμε λόγους να διχαζόμαστε για θέματα που θα έπρεπε να είμαστε παρόντες με κάθε τρόπο,  εγκαίρως για να αποτρέπονται τα δυσάρεστα, τα τραγικά.

Στο μυαλό των γυναικών  που είναι μάνες,  δεν χωράνε όλες εκείνες που δεν μπορούν να  τεκνοποιήσουν. Χωράνε μόνο τα παιδιά τους. Γιατί έτσι είναι η φύση μας.

Γιατί η ενσυναίσθηση θέλει δουλειά. Γιατί την ενσυναίσθηση σου τη μαθαίνουν, δεν την ψωνίζεις στο σουπερμάρκετ.

Γιατί στο μυαλό του πλούσιου είναι το περισσότερο κέρδος και όχι ο φτωχός που δεν έχει να συντηρήσει την οικογένεια του.

Όλο το υπόλοιπο είναι κουτσομπολιό και ευκαιρία να ρίξουμε αναθέμα στους άλλους για να νιώσουμε για μια ακόμη φορά καλά που εμείς, όπως και να το κάνουμε, είμαστε καλύτεροι άνθρωποι.

Είμαστε;

Αυτόχθονες Έλληνες: ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ...

Αυτόχθονες Έλληνες: ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ...: ΔΙΑΒΑΣΤΕ  ΚΑΙ  ΤΟ  ΑΡΘΡΟ:   ΕΛΕΟΣ, ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ «ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ».         Η Τουρκάλα δημοσιογρ...

Το ανεμοδαρμένο Ορούτς Ρέις και ο κακός μας ο καιρός…  

Δυο γείτονες, δυο λαοί, δυο κατεστημένα. Πολλοί καλοθελητές ένθεν κακείθεν έτοιμοι κάθε στιγμή να υποδαυλίσουν  ανταγωνισμούς, πάθη, μίση, ταραχές. 
Το ένα κατεστημένο δεν θέλει τους Έλληνες. Τους ονειρεύεται αφανισμένους. Τους θέλει ανύπαρκτους. 
Το άλλο κατεστημένο παριστάνει τον καλό, πολιτισμένο, φιλειρηνιστή, φιλεύσπλαχνο και γαλαντόμο γείτονα που θέλει να τα βρει με τον τραμπούκο καταπατητή γείτονα με τον διάλογο και τη διπλωματία. 
Οι πιο μακρινοί, παρατηρητές της όλης κατάστασης, σκεπτόμενοι  τα κέρδη που αποκομίζουν ανέκαθεν απο τη διαμάχη των γειτόνων, τούς προτρέπουν να τα βρουν. Τι να βρουν; Έχασαν κάτι για να το βρουν; 
Τα δυο κατεστημένα δεν έχασαν ποτέ, τίποτε. Μια χαρά συνεννοούνται τόσο που γίνονται κουμπάροι μεταξύ τους, καταθέτουν στεφάνια σε μνημεία σφαγέων και εγκληματιών. Τις παλικαριές τους και τους τσαμπουκάδες τους  γεύονται εκείνοι που μεγάλωσαν με την πεποίθηση ότι ο απέναντι είναι εχθρός μου. 
Τα δυο κατεστημένα τα προστατεύουν οι μακρινοί παράγοντες που τελικά ορίζουν και τις σχέσεις μεταξύ των δυο. Απο τη μια μαλώνουν και τραβάνε τα αυτιά σαν αυστηροί ενήλικες σε άτακτα παιδιά με την τακτική των ίσων αποστάσεων  και απο την άλλη παριστάνουν τον προστάτη και υπερασπιστή όχι των λαών αλλά των δυο κατεστημένων.
Οι λαοί ως ανθρωπομάζα είναι γι αυτούς απολύτως αναλώσιμοι και αδιάφοροι. Δεν βοηθούν στην επίλυση των όποιων ζητημάτων. Αντιθέτως τους αρέσει η ένταση και η διαιωνιζόμενη έχθρα και διαμάχη επί θεμάτων που αφορούν μοιρασιά κερδών απο τον ορυκτό πλούτο της ευρύτερης περιοχής, που γεωγραφικά ανήκει στην Ελλάδα. 
Ήρθαν οι μακρινοί παράγοντες ως πετρελαϊκοί κολοσσοί να εξορύξουν, να εκμεταλλευτούν και να κερδίσουν από αυτόν τον φυσικό πλούτο. Αυτοί θα είναι οι κερδισμένοι μαζί με ένα μέρος απο τα δυο κατεστημένα των δυο χωρών. Αυτοί οι κολοσσοί συνεργαζόμενοι με τα δυο κατεστημένα κρατάνε στα χέρια τους δυο χαρτιά. Το ένα είναι ο πόλεμος και το άλλο η ειρήνη. 
Υποκρίνονται τους φιλειρηνιστές αλλά ο εσωτερικός τους κόσμος καίγεται να σπείρει το μίσος, την έχθρα και τον πόλεμο. Και όταν θα βάλουν την ανθρωπομάζα να αλληλοσφαχτεί και να αλληλοσκοτωθεί, θα τρίβουν με απίστευτη χαρά και ευδαιμονία τα γεμάτα αίμα ανυπεράσπιστων μαζών χέρια τους, θα μοιράσουν  εκ νέου τα χαρτιά και τα κέρδη τους.
Πώς μοίρασαν τον πλανήτη οι ηγέτες των ΗΠΑ, Μ.Βρετανίας και ΕΣΣΔ στη Διάσκεψη της Γιάλτας μετα τη λήξη του Β’ παγκόσμιου πολέμου; 
Πώς μετά από δεκαετίες ψυχρού πολέμου μεταξύ ιμπεριαλισμού και κομμουνισμού, Δύσης και Ανατολής, φτάσαμε να κατηγορούν οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ τον Τραμπ για φιλορωσική στάση και συνεργασία με τους πρώην άσπονδους φίλους  κομμουνιστές ώστε να χάσουν τις εκλογές οι Δημοκρατικοί; Να γίνονται  καταγγελίες εκατέρωθεν ότι στήνονται κατηγορίες σε βάρος του αντιπάλου, ότι τα παιδιά των ιμπεριαλιστών της Δύσης εργάζονται σε εταιρείες των κομμουνιστών της Ανατολής; 
Μοιράζουν και ξαναμοιράζουν τον κόσμο όπως τους συμφέρει. Αυτός ήταν πάντα ο τρόπος των κατεστημένων (establishments). 
Πώς  θα ήταν άραγε ο κόσμος χωρίς όλα αυτά;
Άγνωστο… 

Αναστασία Ποιμενίδου 

Φτάνει στο τέλος της ακόμη μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα και στιγμές τόσο ευχάριστες όσο και δυσάρεστες.

Ό, τι έγινε έγινε...
Στη ζωή είμαστε όλοι παίκτες και ηθοποιοί χωρίς σενάριο και σκηνοθέτη. Καταθέτουμε σε μας και στους άλλους αυτό που υπάρχει μέσα στον καθένα μας ατόφιο χωρίς επεξεργασία.
Απλά αυτοσχεδιάζουμε.
Κρατάμε στο σακίδιο αυτά που μας έκαναν να περάσουμε όμορφα, να νιώσουμε καλά. Τα υπόλοιπα τα αφήνουμε πίσω και τα καταχωνιάζουμε σε ένα σημείο του κήπου μας.

Προχωράμε μπροστά με τη δύναμη του μαχητή και με έντονη την επιθυμία να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες μας για περαιτέρω ανάπτυξη σε κάθε τομέα της ζωής μας, προσωπικό, οικογενειακό, επαγγελματικό με στόχο τη βελτίωση της ζωής μας και την ευημερία μας!!!

Στην υγειά της ζωής μας και της ευτυχίας μας!!!
Καλή χρονιά, χρόνια πολλά!!!

Στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας δεν γίνονται μαστογραφίες και μετρήσεις οστικής μάζας επειδή συνταξιοδοτήθηκαν οι τεχνολόγοι που παρείχαν στους πολίτες τις υπηρεσίες τους.
Σε λίγο χρόνο θα συνταξιοδοτηθούν άλλοι δυο εργαζόμενοι στο τμήμα όπου γίνονται οι αξονικές τομογραφίες.

Αν δεν καλυφθούν σύντομα οι θέσεις που έμειναν κενές και αυτές που θα ακολουθήσουν, οι πολίτες θα πρέπει να πληρώσουν στον ιδιωτικό τομέα για να εξυπηρετηθούν.
Τι νόημα έχει να είναι ασφαλισμένοι στα ταμεία τους και να πηγαίνουν να πληρώνουν τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για να κάνουν εξετάσεις που τους ζητούν οι θεράποντες γιατροί τους;

Ακούει κανείς και απο τη διοίκηση του νοσοκομείου και απο το Υπουργείο Υγείας;
Άλλαξε η κυβέρνηση δηλαδή και σηκώσατε τα χέρια ψηλά;
Δεν έπρεπε να υπάρχει η έγκαιρη πρόσληψη-κάλυψη των κενών θέσεων;

Γι αυτό δεν είμαστε σοβαρό κράτος. Γι αυτό οι πολίτες ποτέ δεν θα έχουν εμπιστοσύνη σε αυτό το κράτος.
Δεν υπάρχει καμμιά αίσθηση ευθύνης απέναντι στους πολίτες απο το κράτος. Δεν λογαριάζει καθόλου τον πληθυσμό αυτής της χώρας η ολιγάριθμη κάστα που κατέχει θέσεις εξουσίας.

Θλιβερή εκπροσώπηση απο ανθρώπους χωρίς οράματα που επιδιώκουν θα έλεγε κανείς να διατηρούν χαμηλές προσδοκίες για τον Έλληνα. Λες και δεν αξίζει ο Έλληνας να ευκολύνεται στη ζωή του απο το πολιτικό σύστημα που μισεί τον πολίτη που υποτίθεται αντιπροσωπεύει.

Terra Pontus: τα μπάνια του λαού της Σαμψούντας...

Terra Pontus: τα μπάνια του λαού της Σαμψούντας...: ➤ από το βιβλίο του Ιάκωβου Κουλοχέρη "η Αμισός και τα πάθη της" το κείμενο ➤ η φωτογραφία από το λεύκωμα "Μικρασιατικά παρά...